بخشنده باش تا بخشیده شوی
گاهی به جای انتقام حاضری چند سال تو خودت بشکنی و با هیشکی
حرف نزنی که چی شده...
چند سال به یادش اشک بریزی و هیچوقت به روش نیاری
با اینکه بدونند که چه جرمی در حق دلت کردند...
چه زخمی و دردی برا دلت گذاشتند..و خودشون تو عذاب وجدان بمونن
..
دور از ین همه درد بالاخره با خودت کنار بیای که ببخشی
نه به خاطر راحتیه اون..
نه..!
به خاطر اینکه دل خودت سزاوار آرامشه ..
اما
اما خدا نکنه بدونه بخشیده شده .
کاش نفهمه ..هیچوقت
نباید بدونه بخشیده شده یا نه...
باید تو این ندونستن باقی بمونه..تا یادش نره چه ها کرده ..
نمیخواد بیاد طلب بخشش کنه..اما همینکه نفهمه و نبینه منو
همینکه با هر اتفاق بدی که براش میفته به یاد گناه و ظلمی که
در حق یکی کرده بیفته کافیه...
با اینکه بخشیده شده...اما نباید نباید بفهمه
هوا برش میداره که ادم شده
این بعضی آمها باید گم بشن تو این احساس.
................
....خدایا مث اون گناهکاری که با یه بار طلب بخشیدن از تو کنار نمی کشه
بازم به خودش میگه من نمیدونم بخشیده شدم یا نه.. بازم میاد به
درگاهتت و میگه نه که به خاطر این گناهم ..اتفاقی برام بیفته..
امید داره به بخشیده شدن..اما بازم میا د
با این که بخشنده ترینی..اما بازم ازت طلب بخشش میکنه.. و از کارش شرم داره.
..........خدایا ببخش منو به خاطر اشتباهاتی که باعث ناراحتی دلت شدم..
ببخش
..
حوصله ندارم...